Het is eindelijk zo ver. Ik heb nu echt officieel mijn Permanent Residency voor Canada! Ik mag blijven! Woohoo! Lees snel meer!!
Dit jaar kennen Stuart en ik elkaar 5 jaar. Al vrij snel was het al duidelijk dat ik er minder moeite mee had om naar het prachtige British Columbia in Canada te immigreren. En dat hij er meer moeite mee had om naar het platte, dichtbevolkte Nederland te verhuizen. Helaas is het allemaal makkelijker gezegd dan gedaan en moest er nog wel het een en ander uitgezocht worden voordat we konden gaan beginnen aan het immigratie avontuur.
Voorafgaand van de aanvraag
Na een paar jaar te hebben gereisd samen werd het dan toch tijd om iets serieuzer naar de toekomst te gaan kijken. Een Permanent Residency (PR) kun je niet zo maar aanvragen. Je moet getrouwd zijn, of common law. We wouden niet gaan trouwen met de reden voor het immigreren, dus het werd common law.
Een common law-relatie is er een waarin twee mensen samenwonen maar niet wettelijk met elkaar zijn getrouwd. Om de relatie common law te laten zijn, moet het paar min. 1 jaar samenleven in een ‘huwelijkse’ relatie, bijvoorbeeld door financiën te delen en zichzelf publiekelijk als partners aan te duiden.”
We moesten dus een jaar gaan samenwonen voordat we konden beginnen met de aanvraag. Want hoewel we wel 2 jaar samen hebben gereisd, dat telt toch niet als samenwonen in de ogen van de regering.
In 2018 werd mijn working holiday visum goedgekeurd dus werd het een jaartje werken en samenwonen in Canada. In mei (2018) trokken we tijdelijk bij Stuarts ouders in en gingen beide aan het werk. Na een half jaar te hebben gewerkt voor mijn baas, stond hij er voor open om mij te sponsoren voor een young professional visum om een jaar extra te blijven. Dat proces duurde een paar maanden en in maart werd ik goedgekeurd voor dat visum en mocht ik op dit visum nog tot mei 2020 blijven. Ondertussen verhuisden we naar ons eigen appartementje.
De aanvraag
In mei begonnen we met het verzamelen van alles dat je nodig hebt voor de aanvraag. Aangezien we nu officieel samen op een adres hadden gewoond voor een jaar en het konden bewijzen. We hadden besloten het zelf te doen en geen immigratie advocaat in te schakelen. Er waren flink wat papieren, bewijzen, formulieren, foto’s en centjes nodig om het voor elkaar te krijgen maar eindelijk on het dan eind juni op de bus. En nu moesten we maar gaan afwachten tot de volgende stappen.
Mijn tijdlijn
22 juni 2019 – Papieren opgestuurd
8 augustus 2019 – Ontvangen door de regering
29 oktober 2019 – Medisch examen aangevraagd
26 & 28 november 2019 – Medisch examen gedaan
6 december 2019 – Medisch examen goedgekeurd
11 januari 2020 – Sponsor goedgekeurd
22 januari 2020 – Landing interview
22 JANUARI PR GOEDGEKEURD
En nu?
Over een maand komt mijn PR kaart in de bus. Ik moet nu in de komende 5 jaar in ieder geval 2 jaar in Canada blijven wonen om deze status te behouden. Na die 5 jaar kan ik gaan beginnen met de aanvraag voor mijn citizenship, om dus officieel Canadees te worden. Het grote verschil tussen een PR en Citizenship is dat je als PR niet mag stemmen en geen Canadees paspoort krijgt. Dat is beide niet echt het einde van de wereld want ik vind het ongelofelijk fijn om nog gewoon Nederlander te zijn.
Ik ben ongelofelijk opgelucht en blij en het voelt alsof er een wereld voor me open gaat. Het zat me de afgelopen 7 maanden toch wel erg achter.
Het voelt alsof ik van de pauze knop af ben en ik weer mag dromen’
Verder verandert er eigenlijk niet heel veel voor mij behalve dat ik hier gewoon lekker mag blijven en alles doen en laten kan wat ik maar wil! Ik mag meer aan de toekomst denken en ook aan de toekomst gaan werken!
xx
Fardou
—————————————————————————————————————————————————————————————
