Vrijwilligerswerk in het buitenland; onze ervaring

Vrijwilligerswerk in het buitenland lijkt de perfecte optie, je helpt andere mensen en het scheelt je zelf ook wat geld. Maar soms is het niet zo rooskleurig als het lijkt. Wij hebben een aantal keren vrijwilligers werk in het buitenland gedaan en wij delen onze ervaringen

Er zijn veel verschillende soorten vrijwilligers werk en er zijn veel kanten. Zo kun je bijv. huizen bouwen, in schooltjes werken of iets doen met dieren. Ik ga hier verder niet in op alle andere soorten vrijwilligerswerk want ik ben hier om mijn ervaring te vertellen en daar heb ik geen ervaring mee.

WWOOF
Wat wij deden was wwoofen; World Wide Opportunities on Organic Farms. Zoals de naam doet vermoeden werk je dus op een soort van boerderij oid. en maak je je handen vies door dingen te planten, onkruid te spitten of groente te verbouwen. Voor 5 uurtjes van jou tijd krijg je maaltijden en gratis onderdak. Dat lijkt een goede deal toch? In beide gevallen van onze vrijwilligers werk was niets minder waar.

Eerste keer
Onze eerste ervaring met wwoofen was in Fiji. We wouden graag naar Fiji maar hadden niet een al te groot budget. Toen we op internet op de wwoof website stuiten dachten we meteen dat dit de beste optie was. We sturen de beste man een e-mail en kregen al snel een antwoord, graag! Een paar weken later zitten wij vol verwachting in het vliegtuig naar Fiji. Met de bus gaan we naar de kust en we worden opgehaald door een bootje. So far, so good. We komen aan op een prachtig eilandje genaamd Nananu-i-ra. Het lijkt het paradijs wel en we zijn over enthouiast. Tot we met onze mede wwoofers spreken die ons zinnen naar ons hoofd slingeren als “Get out of here while you can” “you just arrived in hell”. Nou nou nou dames, zo erg kan het toch niet zijn?
Wel dus. Nou ja, hel is misschien een beetje overdreven. Maar leuk is anders. Laten we nog eens over de regels gaan. Wwoofen is werken op een soort van boerderij, dit was geen boerderij maar een resort met wat landbouw en zo. Prima denk je dus. Wwoofen is ook max. 5 uren per dag werken voor eten en slapen.
Die 5 uren werden helaas 11 uren(soms wel 13) per dag en dat landbouw werd in de keuken staan. Wat dus het geval was was dat de kok m gesmeerd was en meneer de baas geen geld wou uitgeven aan een nieuwe, dus de vrijwilligers moesten het werk in de keuken en het schoonmaak werk oppakken omdat wij dat mooi gratis konden doen
Nu moet je even begrijpen dat ik geen kok ben, verre van. Maar als ik de middelen heb kan ik best iets leuk maken. Maar wat maak je met een zak rijst, een paar wortelen en ui. Daar kan ik niet veel mee. En daar komt bij dat die mensen $25 per persoon per maaltijd betalen en dat er dus een hele verantwoordelijkheid op je schouders ligt waar je nooit om hebt gevraagd.

En waarom is dit slecht?
Waarom is dit slecht zul je denken? Nou in eerste instantie is dit dus uitbuiting van vrijwilligers. Wij werken 6 uren meer dan mocht, werden niet betaald en wat eten betreft mochten wij pas als laatste pakken en kregen wij geen vlees en uiteindelijk zelfs geen eieren meer. Ik ben geen vegan, ik heb mijn vlees en eieren nodig mensen!
Ten tweede is Fiji niet een super rijk land. En namen wij in de keuken dus het werk weg van de lokale bevolking. Wat wij dus gratis deden, daar zouden zij betaald van kunnen krijgen en hun gezin van kunnen voelen. Dat is natuurlijk niet onze fout maar die van de baas. Zodra wij allemaal besloten weg te gaan is er gelukkig weer een kok aangenomen die er voor kreeg betaald.

Waarom wij bleven?
Hoe wij het 3 weken hebben volgehouden is me soms een raadsel, ik was boos en verdrietig en heb er op momenten helemaal door heen gezeten. Je hebt een enorme verantwoordelijkheid waar je nooit om gevraagd hebt en je word ongelofelijk uitgebuit. De reden waarom wij bleven was omdat we een hele gezellige groep mensen om ons heen hadden verzameld die het een stuk dragelijker maakten. We waren niet alleen en hebben er zelf nog wat van gemaakt.

Wat hebben wij hier van geleerd?
Nou schijnbaar niet zo veel want 2 maanden later vielen we weer in dezelfde kuil

Tweede ervaring
Toen we on line zaten te speuren naar een baantje of vrijwilligers werk in Nieuw Zeeland stuiten we op een advertentie voor een camping. Wij zouden de camping beheren in ruil voor gratis onderdak. Dat klonk goed aangezien wij de huur eerder zo ongelofelijk duur hadden gevonden, leek dit de perfecte optie. Tijdens het e-mail contact zei meneer dat we in de ochtenden in zijn motel wel konden schoonmaken voor geld. Happy dat we waren, alles was rond. We hadden werk, onderdak en een baantje dat daar voor zou betalen. Tot we daar aankwamen en we het contract zagen. Het vrijwilligerswerk bedroeg 9 uren per dag 6 dagen per week. Dat was iets meer dan wij hadden verwacht. In eerste instantie gingen we ermee akkoord aangezien we dachten dat het wel goed zou zijn. Tot we na een paar gesprekken een belletje ging rinkelen. Minimum loon in Nieuw Zeeland is $15,50. 9 x $15,50 = $139,50 x 6 = $837. $837….. $837….. $837…  Alles alarm belletjes begonnen te rinkelen. Onze koude caravan was echt geen $837 waard. En er was genoeg werk in het stadje. Waarom zouden wij uren zitten koukleumen in een camping hok waar nooit iemand kwam zonder dat we er iets aan zouden verdienen als we werk konden hebben waar we wel iets mee verdienden

En toen?
We kaarten het aan bij de manager, dat dat gewoon iets was wat niet klopt. Ja, dat klopt maar hij kon niks voor ons doen. Dan moesten we ontslag nemen. Prima, dan doen we dat. Maar… Er is wel 3 weken opzegtermijn. Verdorie! We hebben er nog geen 2 weken gezeten en we moesten er nog eens het dubbele gaan zijn. Intussen was ik weer terug bij mijn boze, verdrietige zelf die er weer helemaal doorheen zat. Dit was weer zo’n gevalletje dat je denkt goed te doen en uiteindelijk word je gewoon verneukt (excuse my language) Ze hadden hier mensen gewoon voor kunnen betalen, maar dat deden ze niet.
Stu vond al snel ander werk, ik heb er nog 3 weken gezeten en ben toen met een ander veel leuker baantje begonnen.

Conclusie
Mijn beide vrijwilligerswerk ervaringen waren dus niet heel positief. Ik ben er sindsdien op gaan letten, en ik zag dat er veel misbruik word gemaakt van jonge backpackers die denken leuk vrijwilligerswerk te gaan doen terwijl ze voor dat zelfde geld ook gewoon betaald hadden kunnen krijgen. Jammer vind ik dat!
Ik zal er wel 3 keer over nadenken voordat ik weer in zo’n situatie stap. Wanneer ik er aan terug denk zijn de herinneringen zo slecht nog niet, maar wanneer ik diep naar mijn gevoelens kijk dan heeft dat best wel een indruk achter gelaten, zo bedonderd en schuldig wil ik mij niet weer voelen. Geef dat werk aan mensen die het nodig hebben en betaal ze ervoor. Wist je dat in Fiji het minimum loon maar $1,05 is? In het resort betaalden mensen $25 per maaltijd per persoon. Dat moet dus makkelijk te betalen zijn…

Boodschap
Laat je door mijn ervaring vooral niet afschrikken om vrijwilligers werk te doen. Zoals ik al zei is het overal anders en heeft iedereen andere ervaringen. Er zijn verscheidene organisaties die mensen oplichten, maar er zijn ook bij die dat niet doen. Zo is de wwoof website nog steeds een prima plek om een vrijwilligersplaatsje op te doen. Lees alleen goed en maak goede afspraken.

wat is jou ervaring met vrijwilligers werk?