Far, far away

Weer een update vanuit Franz Josef. Het is lente, het regent en ik geniet nog steeds van het prachtige Nieuw Zeeland. We werken, we stappen en we sparen. Hier een klein reisdagboek.

Om dit te kunnen schrijven zit ik in een café, er is geen wifi in ons huis maar dat is niet erg want zo heb ik een goe excuus om een kopje koffie te drinken in Full of Beans, de locale coffee company.
Tegenwoordig ga ik door het leven als Far. Ik werd er een beetje moe van om mijn naam zo’n 6 keer te moeten zeggen dus heet ik Far. “Hi my name is Far” “You’re name is Far? Like Far, Far away” “Yes, like far far away”
Ach dat went ook. De chefs in de keuken van monsoon vinden het in ieder geval erg grappig. “Hey Far, don’t go far away okay?” En zo merk je ook dat mensen die je echt willen leren kennen vragen, “Huh, war isn’t your real name, is it?” Dus er zijn een paar bijzondere mensen die me wel fardou noemen, ook leuk.

Anyway, ons leven in Franz Josef. Oktober is lenten, maar een echte regen maand in Franz Josef. Niet zo erg hoor, en voor Stu helemaal niet. De helicopters vliegen niet maar hij moet wel de hele dag achter zijn balie zitten, vervelend. Hij heeft maar het on line pakket gekocht zodatie ijshockey kan kijken onder werk tijd, hij blijft een Canadees hé? We werken nog lekker door, ik ben deze week begonnen met 5 avonden werken in Monsoon en ik had zondag en maandag vrij van schoonmaken en monsoon. Morgen is mijn laatste schoonmaak dag! Yay!
Elke vrijdag is het Jug night dus daar waren we afgelopen vrijdag met Jess en Zak en veel meer bekenden, we beginnen steeds meer mensen hier te kennen. Woensdag was open mic night dus na mijn werk met al mijn collega’s daar heen. Het zijn ontzettend gezellige avonden hier, de katerige ochtenden zijn alleen wat minder. Maar ik heb het er allemaal voor over! Zo ben ik ook wel weer.
Zondag zijn we naar Gillespies Beach gereden. Net voorbij Fox. We hadden een dag vrij dus dan willen we er op uit! Het was een prachtig strand en een mooie dag. De golven waren ongelofelijk hoog en er was allemaal hout op het strand. Heel cool, en amper mensen! Heerlijk, ontzettend genoten
Maandag reden we naar Greymouth, de dichtstbijzijnde stad, zo’n 2 uren rijden van Franz. Na anderhalf uur rijden werden we gestopt door de politie. Shit! Onze kenteken registratie was verlopen en we waren nog aan het wachten op onze nieuwe maar we hadden ons laten vertellen dat je 2 weken na het vervallen je nog gewoon met je auto mag rijden en het was binnen die 2 weken. We knepen m enorm. Ik ben nog nooit gestopt door de politie, en dat in Nieuw Zeeland. De agent vroeg Stu hoe hard je hier mocht rijden, Stuart gokte 100km en dat was correct maar we gingen 123. Shit! Hij keek wel naar de registratie maar deed er verder niks mee. We kregen alleen een boete voor te hard rijden $170. Balen.
We reden verder en stopten bij de Hokitika Gorge. Na een wandeling van 5 minuten kwamen we bij het prachtige blauwe water. Wat was dat mooi! Het blauwste water ooit! En zo schoon. We liepen verder tot aan het einde. Echt perfect. geweldig mooi. Vervolgens reden we verder naar Greymouth, deden we boodschappen en ging Stu naar de kapper. Om 9 uur s’avond waren we weer thuis.

Morgen mijn laatste dag schoonmaken, op 1 november ga ik in de ochtenden ook bij Monsoon werken. Er is niet veel ander nieuws hier. Alles gaat goed, we hebben het leuk!

x